Suttum Vizhi Chudar Thaan - சுட்டும் விழிச் சுடர்தான்

After a long time ...

One more translation of a 'soaring poem' from Subramanya Bharathi.

If emotions had arms and legs of its own, they would be dancing a perpetual ballet to the way Bharathi plays with them and his use of words of imagery.

Kannamma is his muse and there are quite a few poems addressed to her.

Here is a rendering of this poem by Hariharan in Kandukondaen Kandukondaen, with the background score by A R Rahman. It is an external link to Raaga, which may or may not work.

சுட்டும் விழிச் சுடர் தான் கண்ணம்மா சூரிய சந்திரரோ
வட்டக் கரிய விழி கண்ணம்மா வானக்கருமை கொலோ
பட்டுக் கருநீலப் புடவை பதித்த நல்வயிரம்
நட்ட நடுநிசியில் தெரியும் நட்சத்திரங்களடீ

சோலை மலரொளியோ நினது சுந்தரப் புன்னகை தான்
நீலக் கடலலையே நினது நெஞ்சின் அலைகளடீ
கோலக் குயிலோசை உனது குரலின் இனிமையடீ
வாலைக் குமரியடீ கண்ணம்மா மருவக்காதல் கொண்டேன்

சாத்திரம் பேசுகிறாய் கண்ணம்மா சாத்திரம் ஏதுக்கடீ
ஆத்திரம் கொண்டவர்க்கே கண்ணம்மா சாத்திரமுண்டோடீ
மூத்தவர் சம்மதியில் வதுவை முறைகள் பின்பு செய்வோம்
காத்திருப்பேனோடீ இது பார் கன்னத்து முத்தமொன்று

And a translation below, that evokes maybe no more than a quarter of what the original does.

The blazing radiance of your eyes, Kannamma
    Do the Sun and the Moon derive thence?
The round black pupils of your eyes, Kannamma
    Do the dark skies imbibe whence?
The silken saree, hued a midnight blue,
    With glittering stones embedded bright;
Are the twinkling stars seen,
    In the darkest hour of the night;

A bright floral garden,
    Reflects in your lovely smile.
The blue waves of the sea,
    Resonates like your heart.
The gay koel's notes
    Likens to the sweetness of your voice.
On you, the young maiden, Kannamma
    Envelops my encompassing love.

Ideology, that you talk, Kannamma,
    You need it not!
For those in a tearing haste, Kannamma,
    Credo is sought not!
With the elders assent,
    The wedding rites, we shall follow yonder.
How can I wait till then?
    Look here!, a kiss on your cheek, I wonder.